واژینیسموس
واژینیسموس
واژینیسموس یک اختلال است که با انقباض غیر ارادی کف لگن و ماهیچههای واژن معلوم میشود. به عبارتی تنگ شدن ثلث بیرونی واژن به علت انقباض یا اسپاسم عضلات کف لگن در اثر وارد شدن پنیس (آلت مرد) را واژینیسموس گویند. اولین بار در ۱۰۰ سال پیش مسترز و جانسون واژینیسموس را به عنوان یک رفلکس غیر ارادی هنگام دخول یا تصور دخول تعریف کردند و از آن به عنوان یک اختلال روانتنی نام بردند. محققان گزارش کردند که زنانی که از واژینیسموس رنج میبرند ۸/۳ برابر بیشتر از زنان سالم ، آلکسی تیمیا یا افسردهخویی دارند. واژینیسموس ممکن است کامل باشد یعنی امکان دخول در واژن به هیچ عنوان ممکن نیست. گاهی شدت آن کمتر است یعنی انقباض عضلات کف لگن در اثر درد یا ترس از درد باعث میشود دخول دشوار شود. واژینیسموس ممکن است اولیه یا ثانویه باشد. اولیه در زنانی وجود دارد که تا کنون هیچ رابطه جنسی نداشتهاند؛ ثانویه زمانی است که فرد قبلا رابطهی جنسی را بدون هیچ مشکلی تجربه کرده است ، اما مدتی است دچار انقباض یا اسپاسم عضلات کف لگن شده است که در مصاحبه گرفتن دلیل آن معلوم میشود.
چرخهی درد در واژینیسموس
انتظار درد
واکنش غیر ارادی بدن
رابطه جنسی دردناک
تقویت درد جنسی
تشدید درد
دوری و فرار از معاشقه و رابطه جنسی(اجتناب)
مبتلایان به واژینیسموس، بهتر است هرچه زودتر درمان خود را آغاز کنند، زیرا تعویق شرایط درمان را سختتر میکند. درمان واژینیسموس تقریبا ۲ تا ۶ هفته زمان میبرد به شرط آن که درمان مستمر و همراه با تکالیف خانگی باشد. البته مسترز و جانسون دو هفته را برای درمان واژینیسموس کافی میدانند.
ﺑﺮﺧﻲ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﻫﻤﻪﮔﻴﺮﺷﻨﺎﺳﻲ ﻧﺸﺎن میدﻫﻨﺪ ﻛﻪ ﺷﻴﻮع واژﻳﻨﻴـﺴموس در آن دﺳـﺘﻪ از زﻧـﺎﻧﻲ ﻛـﻪ ﺑـﺮاي درﻣﺎن ﺑﻪ درﻣﺎﻧﮕﺎه ﻫﺎي ﺗﺨﺼﺼﻲ ﻣﺸﻜﻼت ﺟﻨﺴﻲ ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ ۵ الی ۱۵ درﺻﺪ اﺳﺖ. اﻟﺒﺘﻪ ﺷـﻴﻮع اﻳـﻦ اﺧﺘﻼل در ﻓﺮﻫﻨﮓﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻣﺴﺎﻳﻞ ﺟﻨﺴﻲ دﻳﺪﮔﺎﻫﻲ ﺳـﺮﻛﻮبﻛﻨﻨـﺪه دارﻧـﺪ، ﺑﻴـﺸﺘﺮ اﺳﺖ. ﺑﺮاي ﻣﺜﺎل در ﻛﺸﻮر اﻳﺮﻟﻨﺪ ﺷﻴﻮع اﻳﻦ اﺧﺘﻼل در زﻧﺎن ﻣﺮاﺟﻌﻪﻛﻨﻨﺪه ﺑﻪ ﻣﺮاﻛﺰ درﻣﺎﻧﻲ اﺧـﺘﻼلﻫـﺎي ﺟﻨﺴﻲ۴۲ الی ۵۵ درﺻﺪ ﮔﺰارش ﺷﺪه اﺳﺖ. اﻣﺎ ﻣﺳﺘﺮز و ﺟﺎﻧﺴﻮن در ﺑﻴﻦ ﻧﻔﺮ ۳۴۲ نفر از زﻧﺎن ﻣﺮاﺟﻌـﻪﻛﻨﻨـﺪه، ﻣﻴﺰان ﺷﻴﻮع را ۵/۸ درصد اعلام نمودند.
شیوع واژینیسموس از اختلال ارگاسم زنانه کمتر است. واژینیسموس بیشتر در زنان تحصیلکرده و زنان متعلق به طبقات اجتماعی-اقتصادی بالاتر مشاهده میشود. مسترز و جانسون علتهای اختلالات روانتنی زیر را برای واژینیسموس در نظر گرفتهاند:
واکنش به اختلالات جنسی مرد
باورهای غلط فرهنگی- اجتماعی
ترومای جنسی قبلی
واکنش به تمایلات همجنسگرایانه
پاسخ ثانویه نسبت به دیسپارونی
مسترز و جانسون نقش همسر را در واژینیسموس دخیل میدانند؛ بنابراین، درمان هر دو زوج از اهمیت زیادی برخوردار است. در مطالعات انجام شده معلوم شد سطوح بالاتری از افسردگی و اضطراب در زنان مبتلا به واژینیسموس وجود دارد، بنابراین این مهم نباید از ذهن دور شود.
درمان واژینیسموس
از درمانهای توصیهشده برای درمان واژینسموس میتوان به درمان شناختی-رفتاری، ذهنآگاهی، رفتاردرمانی، و حتی دارودرمانی اشاره کرد با مراجعه به سکستراپ می توان به درمان موفقیت امیزی رسید.
